تأثیر میزان شوری بر میگوی آرتیمیا

[blackghost]

آرتیمیا یکی از غذاهایی است که همه تکثیر کنندگان و اغلب پرورش دهندگان و برخی از کسانی که برای تفریح از ماهی
نگهداری می نمایند حداقل یک بار از این میگو جهت تغزیه ماهی های خود استفاده نموده اند.
به دلیل انعطاف پذیری تکثیر این آبزی و از طرفی امکان غنی نمودن آن و موارد این چنینی باعث انتخاب این موجود به عنوان
اولین گزینه برای تغزیه آبزیان می باشد.البته دلائلی مثل ساده بودن پرورش و تکثیر،سایز های مناسب،نیاز محدود به امکانات و
تمیز و بهداشتی بودن آن نیز باعث برتری تکثیر این موجود نسبت به سخت پوستان دیگر مثل دافنی و یا حتی کرم خونی شده
است.
موضوع بسیار مهم در این امر نیاز به خرید سیست آن و اقدام به هچ نمودن آن می باشد که این موضوع بار هزینه ای بسیار
زیادی را به دوش تکثیر کنندگان قرار می دهد.بنا بر این راهی که بتوان آرتیمیا را وادار به زنده زایی نمود می تواند بسیار
ارزشمند بوده و برای ماهی بازان حائز اهمیت باشد.شوری آب در واقع همان موضوعی بوده که می بایست به آن پرداخته شود و
این پارامتر ارتباط مستقیمی با عواملی مثل نوع تولید مثل آرتیمیا)ازاد کردن سیست و یا زنده زایی(،فاصله بین تولید مثل
آرتیمیا،بلوغ جنسی،طول عمر،رنگ و ... دارد.
در این آزمایش که حدود سه ماه به طول انجامید سعی گردیده است میزان شوری مناسب برای این موجود در سنین مختلف و
همچنین میزان شوری مناسب جهت آزاد نمودن سیست آرتیمای و یا زنده زایی مورد بررسی قرار گیرد.
بر خلاف آزمایش های معمولی این ازمایش به درازا انجامید به دلیل به دست آوردن نتایج دقیقتر و از آنجا که موضوع آزمایش
گستردگی زیادی نداشت بنا بر این مقاله در چند صفحه خلاصه خواهد شد.

نکته آخر اینکه ارتیمیای مورد آزمایش تیانجین یا تانگو می باشد .این موضوع را به این دلیل عنوان می نمایم که در آزمایشات
مشخص گردیدی پاسخ آرتیمیاهای گوناگون به میزان شوری های متفاوت متغیر می باشد و از بین آرتیمیاهای fransiscana ،
parthenogenetic )گفته شده این آرتیمیا بومی استان تیانجین کشور چین می باشد( و آرتیمیای دو جنسی شمال مصر که نام
لاتین اون رو متاسفانه نمیدونم بنده آرتیمیا تاینجین یا تانگو را به دلیل اینکه شناخته شده تر می باشد انتخاب نموده ام بنا بر
این ممکن است تغییر پارامتر های این مقاله برای گونه های دیگر آرتیمیا جوابگو نباشدذکر این نکته را نیز لازم می دانم که هر
آزمایش 3 مرتبه تکرار شد تا صحت و سقم موارد مشخصه تایید گردد.
   

شرح آزمایش

سیستم آرتیمای در شوری 33PPT و دمای 28 درجه هچ شده و سپس تا زمان بلوغ)حدود 4 هفتگی(به اب با شوری های
مختلفی که عنوان خواهد شد منتقل شدند.پس از بلوغ و به جهت سهولت در بررسی و نتیجه گیری تعداد 5 ماده بکر زا از هر
سطح شوری انتخاب گردید و بقیه میگو ها حذف شدند.
همچنین آرتیما ها را به جهت بررسی میزان تاثیر شوری آب بر روی روند رشد و بلوغ به چهار بخش 1 لارو آرتیمیا - 2 آرتیمای -
نوجوان 3 آرتیمیا جوان - 4 ارتیمیا بالغ تقسیم بندی شده که هر روز شمارش می شدند.هرچند زمان برداشت آرتیمیا حدود سه -
هفته بوده و بعد از این مدت معمولا تکثیر کنندگان به دلیل هزینه بالا و عدم بزرگتر شدن ، آرتیمیا ها را نگهداری نمی کنند اما
این آزمایش برای مدت سه ماه انجام شد.
در کل این آزمایش این نتیجه حاصل شد که نسبت تعداد جمعیت آرتیمیا به ازای افزایش میزان شوری کاهش قابل ملاحضه ای
می یابد و این موضوع را نمی توان بی ارتباط با موضوع فشار اسمزی دانست و به عقده بنده دلیل این کاهش رشد را می توان
اینگونه توضیح داد که با افزایش میزان شوری سلول های دست اندرکار تنظیم فشار اسمزی بدن فعالیت بیشتری جهت متعادل
نگه داشتن میزان فشار اسمزی بدن میگو انجام می دهند و این موضوع باعث افزایش میزان مصرف انری گردیده و در نتیجه
میزان رشد این موجود با افزایش میزان شوری آب کاهش پیدا می نمیاد.
نتیجه گیری
در شوری 100PPT جمعیت گروه های اول و چهارم بیشتر از سایر شوری ها می باشد.
در شوری 50 PPT جمعیت گروه های دوم و سوم بیشتر از سایر شوری ها می باشد.

میزان شوری مناسب جهت نگهداری از مولدین 100PPT می باشد.
   

پیشنهاد

با توجه به دوره بلوغ آرتیمیا پیشنهاد می گردد آرتیمیا در هفته اول در شوری 100PPT هچ شده و در هفته های دو و سوم میزان
شوری به 50PPT کاهش پیدا نماید و در هفته چهارم مجددا میزان شوری به 100PPT افزایش پیدا نماید.به این شکل آرتیمای
تکثیری بهترین رشد را خواهد داشت و از طرفی بیشترین تعداد هچ شدن نیز در دسترس خواهد بود.
از طرفی با توجه به نتایج به دست آمده بهترین شوری برای نگهداری مولدین این موجود شوری 100PPT بوده و به همین دلیل
روش تکثیر این موجود به این شکل پیشنهاد می گردد که مولدین میگو درون سبد های بافته شده از پلاستیک با چشمه های
ریز قرار گیرند و این سبد ها درون وان هایی با شوری 100PPT قرار گیرد،مولدین در همان وان ها و سبد ها تغزیه شده و در
همان جا نیز اقدام به زادآوری می نمایند و زمانی پس از یک هفته که نیاز است میزان شوری وان تا 50PPT کاهش پیدا نماید
مولدین با سبد های مربوطه از وان اصلی برداشته شده و برای تکثیر مجدد به وان تمیز دیگری با شوری 100PPT انتقال داده می
شوند.
به این شکل لاروها در شوری 50PPT رشد مناسبتری را تجربه می نمایند تا زمان جوانی که در همین میزان شوری در وان
خواهند زیست در این دوران یا آرتیمیا برداشت خواهد شد ویا برای زادآوری انتخاب خواهد شد که می بایست میزان شوری را
در حالت اخیر به 100PPT افزایش داد.